Entre gaitas e guitarras, eu dialogo

Preciso das mensaxes que me teñas que mandar

Para entender por onde vas, se vés as cousas

Coma min porque se cadra tés razón, ou non, se cadra a teño eu,

Ou non, se cadra tela ti

Mais pode ser que teña eu, ou eu ti, ou pode que ningún dos dous

Pode que ningún dos dous

E diálogo! 

Escoita, di algo, eu escoito

E diálogo!

Para os que non coñezades esta texto direivos que é un anaco da letra da canción “Eu dialogo! Logo Existo!”, composta por Fran Vázquez para a celebración das vodas de prata do Parlamento de Galicia.

Pois este anaco de letra é moi axeitado para o que aconteceu estes días no Parlamento de Galicia coa interpretación do himno galego e que serviu para orixinar unha liorta entre o BNG e a presidenta do Parlamento. Ao BNG non lles gustou que durante a interpretación do himno galego soase unha guitarra, e como non, o seu portavoz, Carlos Aymerich, puxo o grito no ceo, e a presidenta do Parlamento chamoulles ignorantes aos deputados nacionalistas. ¿Iso é o diálogo ao que nos invitan desde o Parlamento de Galicia?. ¡¡Mal exemplo nos dan !!.

Eu ás veces non entendo estas polémicas infantís e estériles que se montan por cousas sen importancia. Comprendo que non lles gustase a todos a versión parlamentaria do himno galego, pero como creación cultural merece un respecto por parte dos críticos. Ao fin e ao cabo a guitarra é un instrumento universal, e os seus acordes non son propiedade exclusiva de ningunha comunidade, pais, nación ou estado; ao igual que a gaita, instrumento que por certo non di en ningún lado do Estatuto de Galicia que é o único no que se debe de interpretar o himno galego.

¿Que sentirán a maioría dos galegos e galegas cando ven aos nosos representantes políticos “pelexar” por tan transcendental asunto para Galicia?. Mentres Zapatero se reunía con Rajoy na Moncloa para falar do proceso de paz, o consello de ministros aprobaba a suba das pensións, ou se facía reconto das participacións de lotería, Villarino e Aymerich discuten se guitarra ou gaita. ¡¡Ao final vai ser certo que somos un pais de pandereta!!.