Unha idea. Un camiño. Un obxectivo

Dous rapaces galegos: Juan Rivas “Coru” e Andrés Fraga queren dar 6 millóns de pasos. Ou o que é o mesmo, percorrer 6000 km, entre o cabo de Nordkapp en Noruega e Santiago de Compostela, seguindo un dos trazados do Camiño de Santiago.

A aventura é espectacular, xa que cruzarán toda Europa visitando as cidades e lugares máis representativos do camiño. E vivindo situacións tan extremas como poden ser os -15º da planicie polar de Laponia ou as terrazas soleadas de Praga. Pero ademais, todos nós poderemos compartir esta aventura con Coru e Andrés desde as nosas casas, xa que nos irán contando a través da rede as súas emocións, as súas vivencias, a súa experiencia. A través das redes sociais máis populares poderemos ir coñecendo e vivindo con eles os 6 millóns de pasos.

Pero esta viaxe necesita algo moi importante para poder realizarse, necesita axudas económicas e patrocinio. Así que aproveito para animar a aqueles que poidan patrocinar ou axudar económicamente a estes dous rapaces para realizar este duro camiño. Non estaría mal que o propio Xacobeo lles dera uns cantos euros, xa que ao igual que fixo con outras actividades e outras persoas, esta idea innovadora merecería un apoio institucional.

Remato felicitando a Coru, ao que non coñezo persoalmente, e a Andrés Fraga, ao que si coñezo a través da súa actividade profesional como fotógrafo; e desexándolles aos dous que teñan sorte e poidan realizar esta interesante viaxe coa que todos poderemos desfrutar.

Como podes seguilos:

Web
Facebook
Twitter
Flick
YouTube
Tuenti
Latri.ca
Vimeo

AM

Cayo Lara e o Rey

Cayo Lara é o novo Coordinador de Izquierda Unida. E Izquierda Unida e esa coalición de partidos de tendencia republicana, entre o que se atopa o Partido Comunista, do que precisamente ven o seu Coordinador.

Cayo Lara é, segundo ten manifestado abertamente, un republicano convencido. Tan convencido, que nunha xuntanza co Rey Juan Carlos I lle trasladou os plans de IU para rematar coa monarquía. Si, si, díxolle ao propio monarca como pretendían que voltase a III República a España (por certo, ao enemigos nunca se lle desvelan os plans).

O motivo deste post non é que eu esté xirando cara a IU –nin moito menos-, a razón desta introducción sobre Cayo Lara e a Coalición que representa é para comentar unha nova que percorre hoxe todos os medios de comunicación, e na que o Coordinador de IU pídelle, mediante unha carta, ao Rey Juan Carlos I para que interveña e medie no caso de Aminetu Haidar.

Hai veces que me dá a sensación de que o mundo está ao revés. E esta ocasión é unha delas: Cayo Lara pedíndolle axuda ao Rey. Ver para crer!!

AM

Os «Perros Ovejicidas» de El Correo

O de El Correo Gallego é como para facer un anecdotario de titulares, polo menos graciosos e orixinais. Se a semana pasada titulaban “La Policía esposa en el mercado de Amio a un octogenario con una oveja”, esta sorpréndennos co ataque duns cans «ovejecidas» que ademais deben de ser ateos, porque intimidaron ao cura.

O titular, que podedes ver na imaxe, di o seguinte: Los perros ‘ovejicidas’ de Figueiras huyen de nuevo e intimidan al cura

Vos valoraredes este soberbio titular, digno de estudio -e premio- dentro do mundo xornalístico e literario. Por certo, o adxetivo «ovejicida» non está contemplado no Diccionario da RAE, polo que estou pensando en crear un grupo no Facebook para que acepten este termo.

AM

Un «amor» especial

Non sei que é Toño. Se foi boa ou mala persoa. Se está vivo ou está morto. Pero o que si me imaxino é que contaba -ou conta- co cariño e o afecto dunhas «amigas» tan especiais que traballaron -ou traballan- neste negocio de hostelería e ocio nocturno coñecido como Bubus.

Está claro que esta amizade barata non lle debeu de saír ao tal Toño.

Esta pintada está na zona das Cacelas en Santiago de Compostela.

QM

A Policía, o vello e a ovella

Non é novo que El Correo Gallego titule ás veces as súas novas dunha maneira un tanto sensacionalista, e en ocasións de tal xeito que as novas levan a confusión, ou fai falla leelas varias veces para poder entendelas ben.

Nesta ocasión titula: «La Policía esposa en el mercado de Amio a un octogenario con una oveja»; e a verdade é que non de primeira lectura dá a impresión de que os esposan aos dous, ao vello e ao animal. Que farían os dous polo mercado para ter que intervir a Policía??, pregunteime.

Unha vez que se lee a nova en profundidade, xa se observa a realidade.

AM

Un soberbio recital de … tacos

Este fin de semana estiven de festa en Mazaricos; na famosa festa da Fervenza, á que acoden milleiros de persoas. Nunha explanada enorme no propio embalse da Fervenza, móntanse varios chiringuitos de bebida e comida, ademais dalgunhas atraccións típicas de festa, …, pero un dos grandes reclamos son as orquestras que actúan o sábado pola noite. Durante a noite do venres celébrase a festa da xuventude con actuacións de DJ´s. Paralelamente, celébranse durante o día varias actividades deportivas, como carreiras de cabalos ou de coches.

Pois como vos dicía, o sábado pola noite fomos a dar unha volta ata, e tamén de paso a gozar das superorquestras que actuaban esa noite: Panorama e Olympus, segundo din os entendidos nisto do mundo das festas e romarías, dúas das mellores orquestras de Galicia (xunto coa París de Noia e a Philadelphia, e non sei se algunha máis).

Teño que dicir que a montaxe de ambas as dúas é espectacular: Dous escenarios inmensos, monstruosos, cunha iluminación impresionante e do máis actual, e un son inmellorable. A escenografía, ademais de moi coidada, é carísima; xa que ambas montan varias cortinas de LED que ocupan todo o fondo do escenario, na que proxectan tanto imaxes, como fan xogo de luces ao ritmo das cancións que interpretan. A música, cada vez leva máis son enlatado, e tamén deriva cada vez máis a temas discotequeros; co cal entendo agora que á xente maior cada vez lle guste menos este tipo de orquestras espectáculo, e prefiran as máis tradicionais.

Pero, o que de verdade me sorprendeu, iso si, negativamente, foi a pouca dialéctica e vocabulario dos “presentadores-cantantes”, vamos, dos animadores de toda a vida. Tanto o da Panorama, coma o da Olympus, amosaban unha mala educación e unha falla de clase vergonzosa. Eu, que non me asusto facilmente, teño que confesarvos que en certos instantes sentín moita … moita vergonza.

Empezou o “delgado” da Panorama –non sei como se chama-, cun vocabulario no que non faltaban cada tres palabras as “ostias”, os “joderes”, os “coños”, …; esas palabras que empregan para animar, e que indican que o que as di carece doutro tipo de recursos léxicos. Entre cumbia e tema pop, gritaba o animador: “vamos ostia, esas mans arriba joder, non sexades mariquitas!!”. Ou un soberbio: “Cajo en Dios bendito”, ao iniciar o seu segundo pase

A segunda quenda chegou da man do animador da Olympus, o cal, como si sentise envexa do amplo vocabulario do delgado da orquestra Panorama, nada máis empezar xa abriu a boca de tal maneira, que cantar non cantaba moito, pero “xurar” como din na miña terra, non deixou un “taco” sen pronunciar. Ademais dos que dixo o da Panorama, aumentoulle os clásicos: “cago en mi madre” ou “cago en la puta”, non deixou sen citar o “carallo”, os “güevos”, ou a “cona”. Pero o punto álxido desta orquestra espectáculo chegou cando sacaron o seu punto homófobo, e mentres interpretaban unha canción –a cal non lembro agora- gritaba o animador: “este é un maricón, … si, si, un mariconaso; que perde moito aseite”, “e un gai, …, sale daquí maricón, …, que eres un maricón. Gai, eres un gai!!.

Realmente, debo confesarvos que foi vergoñento e alucinante; creo que estas orquestras espectáculo, que invirten varios milleiros de euros en montar unhas escenografías inmensas e de calidade; deberían de gastar algo, un pouquiño, en mandar ás súas estrelas a unha academia de lingua e de educación; porque actúan diante de moita xente ao cabo dun verán; e ademais actúan para todos os públicos, e creo que o exemplo que dan non é o mellor.

AM

Cuidado con el … timbre

Onte paseando por Noia con Eva descubrimos este cartel que non ten desperdicio, tal e como podedes ver na foto.

Unha casa en Barro puxo na porta este orixinal indicador no que nos avisa que teñamos coidado co ¡¡¡TIMBRE!!!, a razón descoñecémola. Non sabemos si será porque morde, porque dá corriente ou porque soa moi forte. Nós por si acaso non o tocamos.

AM

Como conseguir un coche gratis

Navegando por esos mundos de Deus, atopeime cun vídeo no YouTube sobre como conseguir un coche gratis. O vídeo está moi coidado, e recoméndovos que o vexades.

Producciones Frijito son os que o colgaron no seu espazo do YouTube, e son os mesmos que publicaron o programa das vacas tolas censurado polo PPdeG na Televisión de Galicia.

Unha recomendación: Vocal Tempo

Fai uns días por Área Central escoitei esta versión de Fito y Fitipaldis, e a verdade é que me sonou un tanto rara. E onte no coche, escoitando os 40, puxeron novamente a versión «La casa por el tejado», e o sorprendente é que a fai un grupo chamado Vocal Tempo, sen instrumentos, todo coa boca.

Escoitádeos, son sobretodo orixinais. Pero de todos os xeitos, nada comparable a Fito.

A.M.

Hai vida en Marte -según Franco-

Franco, ademais de ser un fantástico dictador e asesino, acadou tamén un éxito que ninguén ata o de agora lle recoñeceu, nin siquiera un dos seus seguidores máis fieis, Carlos Fabra.

Pois resulta que baixo a dictadura de Franco, un grupo de científicos no Observatorio de Madrid, alá polo ano 1956, descubríu vida en Marte: “Hay vida vegetal y aún posiblemente vida animal rudimentaria”.

A verdade é que a credibilidade, tanto do NODO como do propio goberno de Franco, queda demostrado co paso do tempo que foi todo un tremendo fraude e que serví usó para o aillamento de España e o atraso máis grande, excepto para algúns que añoran e defenden aínda aqueles “gloriosos” anos, e non forn capaces de censurar a época máis obscura da nosa historia.

Este vídeo é unha xoia, e non ten desperdicio.

A.M.