Novo vídeo: Preparad@s

Un novo vídeo da Conferencia Política está colgado na rede (en YouTube). Este vídeo gravado durante as últimas semanas ten como característica principal que conta como actores/actrices con persoal que traballa na Rúa do Pino. Víctor Rodríguez (Política Municipal, Institucional, actos públicos, etc. etc.), Eva Tomé (Política Municipal, actos públicos, etc.), Carmen Rodríguez (Comunicación), Javier Castiñeiras (Coordinador de Repografía e envíos, e agora tamén responsable de locomocións -como dicimos aquí-); e a participación estelar de Mar Barcón, Pablo García e María Torres.

Non me quero esquecer do responsable de son e axudante de dirección no vídeo, de Dieguiño (Diego Pérez), que tamén ía a ter un papel de actor, pero ao final a súa apretada axenda impediulle poder gravar unhas esceas. Diego no Pino é o que se encarga de todo o tema informático e tecnolóxico.

Simplemente apuntar dúas cousas: Que como comprobaredes aquí no Pino somos todoterreo e facemos de todo un pouco, e a outra é que nos xa estamos preparados e preparadas para a Conferencia Política. Esperamos que ti tamén o estés.

E darlle as grazas a todos os actores e actrices pola súa colaboración, algunha forzada … Grazas!!!

AM

Conferencia Política

Logo Web da CP

Estes días estiven traballando no desenvolvemento da Conferencia Política, coa axuda e colaboración de Anxo López. Logotipos, vídeos, planificación, páxina web, redes sociais, etc. E aínda queda. Tal e como explicou Pablo García durante a rolda de prensa de presentación, nesta Conferencia Política terán “protagonismo absoluto as ideas e o Partido», e as ideas teñen que xurdir non só do documento base que se presente, senón que tamén queremos que as aporten a sociedade galega. Queremos escoitar!!

Para iso, desenvolveremos ao longo dos vindeiros días unha serie de mecanismo aos que os galegos e galegas se poidan dirixir para aportar ideas, para opinar, para colaborar, para debatir, … A través da páxina web da Conferencia (www.conferenciapolítica.com), do correo electrónico (participa@conferenciapolitica.com), dun apartado postal (2007), dun teléfono, e como non, das redes sociais: Twitter, Facebook, YouTube. pero tamén coa presencia física dos e das socialistas galegos na rúa, falando e escoitando á xente.

En definitiva, o éxito desta Conferencia Política depende de vós, da vosa participación. esperamos e queremos que o fagades. E esperamos e desexamos que vos guste o traballo que estivemos desenvolvendo.

AM

Preparádevos

Que pasará? Este vídeo do PSdeG deixanos coa dúbida de saber que sucederá nos próximos días.

Hoxe empezou a rular este vídeo por Twitter e por Facebook anunciando algo, e non sabemos o que é. Como dicía aquela canción: «Que será, … será?»

Esperaremos entón a que nos sorprendan. Por certo, que pensades que será?

AM

Son un cibervago

Xúrovos que me está entrando un complexo de vago terrible. Cada vez que entro no Google Reader, onde teño «fichados» a todos os blogs de xente do Partido e das Agrupacións, entrame unha «depre» terrible.

Hai compañeiros e compañeiras que actualizan os seus blogs case a diario. Buffff!!!. E eu non son capaz de actualizalo con cousas serias nin unha vez á semana. Son un vago!?

O traballo ocúpame todo o día -como é lóxico-, e pola noite estou tan farto de ordenador que non poido nin achegarme a el. No traballo subo vídeos, fago e maqueto boletíns, actualizo as redes do PSdeG, …, varias cousas. E claro, cando quero facer algo teño os dedos e o cerebro entumecidos.

Bahh! que non me enrollo máis. Que si, que seguramente serei un «cibervago», pero tamen vos digo unha cousa: hai persoas que moito tempo libre teñen.

Aproveito para recomendarvos a lectura do novo número do Boletín SPM. Está moi ben.

AM

Lage, un amigo. Intervención no Congreso de A Coruña

Lage é un bo amigo meu, un moi bo amigo. Sempre o digo, é tan bo amigo que é o padriño de Nerea, a miña filla pequena.

Eu coñezo a Lage desde fai moitos anos, tiña el catorce e eu andaba polos vinte, e coincidimos en Xuventudes; por eso sempre o considerei coma un irmán. Digo todo esto, porque eu nunca cambiarei a amistade nin polo poder, nin por intereses e moito menos por medo. Eu hai que algo que respecto por encima de todo, e iso son os amigos de verdade.

En política coñeces a moita xente, convives e traballas con moitas persoas. Pero amigos só fas uns poucos, moi poucos; chéganche os dedos dunha man para contalos. Pero eu estou contento, porque no meu paso por este anaco da miña vida atopei a unha persoa como Lage, atopei a un AMIGO.

Estes vídeos que vos colgo aquí é a intervención de Lage no Congreso Provincial de A Coruña. Ese congreso no que dou o paso ao fronte e se presentou como candidato á Secretaría Xeral. Neste congreso Lage tivo unha intervención brillante, que lle saíu da alma; unha intervención na que se nota que cree, quere e respecta a este Partido e aos seus militantes e simpatizantes. Non gañou o congreso, eso xa todos o sabemos, pero gañou o respecto de moitas persoas que desde ese día saben que hai futuro, que hai esperanza, ilusión, esforzo, traballo, … pero que vos podo decir eu, non sería imparcial porque é AMIGO MEU

AM

Nove anos de Festa

Un ano máis os e as socialistas de Galicia imos a celebrar a nosa Festa. E con este van nove edicións, nove anos.

Non quero facer unha lembranza dos orixes da nosa Festa, porque non quero quedar coma o avó que conta as súas batallitas, e ademais creo que nun post anterior xa fixen algo de historia.

O que si é certo, é que esta edición é distinta a todas as anteriores, distinta por moitas causas, por moitos motivos. As cousas cambiaron moito, tanto que xa case nada é igual. Pero seguiremos loitando e traballando, como non podía ser doutro xeito, para que a novena edición saia o mellor posible, e para que os compañeiros e compañeiras que asistan, marchen contentos para as súas casas.

Espero poder contarvos como foi, como saiu todo, e tamén que vós me contedes no que fallamos, onde cometemos os erros, que vos gustou máis, …; para que na décima edición, se seguimos por aquí, podamos mellorar. Aínda que si vos digo que ninca conseguiremos facer a Festa perfecta, sempre haberá algún erro.

AM

Unha promesa electoral

Eu estaba na xuntanza na que acordamos propoñer a gratuidade dos libros de texto. Era un xuntanza electoral durante a campaña do 2005, e esta ía a ser unha proposta estrela, unha das chamadas promesas electorais.

Pero esa promesa nacida na efervescencia electoral fíxose realidade pouco máis de dous meses despois, no mes de setembro o Consello da Xunta aprobaba a gratuidade dos libros de texto. Creo que aquela xuntanza na Rúa do Pino, o apoio dos Galegos e das galegas e a decisión e o compromiso dun goberno progresista presidido por Emilio Pérez Touriño fixeron posible un dos avances sociais máis importantes no noso País.

Milleiros de pais e nais ían a notar nos seus petos un aforro importante, ademais de lograr que unha das súas reivindicacións se vise colmada. Sen dúbida, o sistema non era perfecto nos seus inicios, e creou confusión nos pais e nos centros, xa que algúns xa compraran os libros; pero despois dos habituais problemas dunha medida deste calibre o modelo foise mellorando e perfeccionando, ata que aquela promesa electoral xurdida no mes de xuño de 2005 se convirtiu nun dereito para as familias galegas. Convirtiuse nalgo tan normal que moitos pais e nais xa non lle daban importancia, é máis, moitos deles cando foron a votar o pasado mes de marzo nin se acordaron que antes da chegada de Touriño ao goberno había que pagar os libros.

Pero, por desgracia, coa chegada de Feijóo á Presidencia da Xunta este logro social vai a desaparecer. Ao PP nunca lle gustou que a educación estea ao alcance de todos, e agora decidiron cambiar un dereito por unha limosna; e só unha poucas familias terán acceso a un cheque-regalo. E encima atrévense a decir que a medida aprobada polo goberno anterior non era progresista, que a deles si o é. Ou que agora é cando os libros van a ser gratuitos de verdade. Que barbaridade!!. Que desfachatez!!!.

A realidade é que milleiros pais e nais imos a ter que desembolsar, novamente cada mes de agosto ou setembro, uns douscentos euros por cada fillo. Pero iso a Feijóo dalle igual, porque el está coa chamada política da austeridade, pero non pensa nas familias, nos galegos e nas galegas. Só pensa en facer política de escaparate e contentar aos sectores interesados en que os libros non sexan gratuitos.

Pero o peor de todo é que o sistema da esmola de Feijóo, é máis caro que o existente, e que implantou Touriño e o seu goberno no 2005.

A.M.

U-lo coche de Touriño?

Neste luns de resaca electoral venme á memoria a campaña das pasadas elecciónns autonómicas; a fantástica, a limpa e pulcra campaña desenvolvida polo PPdeG e Feijóo.

Pois si, hoxe véñenme lembranzas do coche de Touriño, o famoso coche do Presidente da Xunta que tanto xogo lle dou a Feijóo, a Rueda e aos dirixentes populares; e que decidiron popularizar e convertir nun ariete contra o Partido Socialista. Pero desgraciadamente, transcurridos tres meses, xa ninguén se acorda do Audi de Touriño, ninguén pregunta onde está, que foi del, que fixo Feijóo e o novo goberno co famoso coche, con ese exemplo do despilfarro e do luxo do bipartito –tal e como o dicían os populares-, ese coche que valeu máis de catrocentos mil euros, que era máis caro que o de Obama. Pero que en realidade foi máis barato que o de Ruíz Gallardón, o Esperanza Aguirre ou de Camps; e o de Obama só valeu tres veces máis, coa salvedade de que ten tres iguais. Pero que sen dúbida o PP lle supo quitar un enorme rendimento a base de falsedades, mentiras ao prezo do Audi A8 do presidente da Xunta de Galicia, e aproveitandose ademais dunha situación de crise.

Pasados máis de tres meses, e como suele pasar coas novas estrela, xa ninguén se lembra do “coche de Touriño”, a ninguén lle preocupa onde está esa máquina que custou tantos cartos, ou que fixo Feijóo con ela. O normal é que vendera o coche para non perder semellante gasto do bipartito, ou que, alomenos, se non conseguiu comprador, que o teña ben coidado. Pero, segundo me din, e espero que algún xornalista deste pais recolla o guante que lle lanzo e investigue se o que vou a decir é certo; parace ser que está abandonado nos garaxes de San Caetano, cheo de polvo e lixo, e agachado para que ninguén o vexa. Agora xa non é actualidade, o Audi A8 ficou no olvido, xa ninguén fala del nas tertulias radiofónicas, nos confidencias, nin nos diarios dixitais; xa non se acorda del nin o ABC.

Polo tanto, o símbolo do despilfarro do bipartito e de Touriño, segundo dicía o PP, agora convertiuse en abandono e deixadez por parte da Xunta de Feijóo, que sen dúbida foi o dirixente político que mellor rendabilidade lle quitou a un coche oficial, sin nunca montarse nel.

Ademais, non é que Feijóo decidira castigar ao Audi A8 presidencial e agachalo, senón que tamén retirou da circulación aos outros dous Audis que usaba a Presidencia da Xunta, e que foran mercados na época de Fraga, porque como todo o mundo sabe, Alberto Núñez Feijóo é fiel a Citroen, e prefiere viaxar nun C6 fabricado en Francia.

Agora xa ninguén fala do Audi de Touriño, nin do Citroen de Feijóo, ao que non esquezamos que a fábrica de Vigo lle regalou un C6 cando era aspirante á presidencia da Xunta. Por certo, a quen lle poida interesar, o Secretario Xeral do PSdeG viaxa nun Peugeot 607 mercado polo propio partido, en reting, para máis información.

Eu só espero que algún día se faga xustiza, e os que mentiron e enganaron paguen as súas débedas; e tamén me gustaría que os xornalistas políticos deste país non se queden en meros comunicadores ou simple mercaderes do cotilleo político, e fagan xornalismo de investigación. E a ver quen é o primeiro que consigue unha foto exclusiva do Audi A8 defenestrado por Feijóo.

SQCQM

DdC. De mitin con Alejandro Cercas

Levo moitos días sen escribir no blog, a verdade é que me estou convertindo nun vago cibernético. Pero o que menos me apetece, despois de rematar a xornada laboral, e de chegar á casa tras o mitin do día, é sentarme diante do ordenador e escribir algo no ordenador.

Pero hoxe, que me entrou un sentimento de culpabilidade, por non terme conectado he escrito algo, pois aprobeito durante o mitin diario –por certo, hoxe estamos en Mos-, para contarvos que esta campaña europea é un tanto rara, distinta, … E nós, estamos vivindo unha sensación nova, xa que nos toca a acompañar e coordinar os actos do novo Secretario Xeral, de Pachi Vázquez. A campaña en si xa é máis apática ca calquera outra, e polo tanto a asistencia aos actos e menor. Aínda que si bos direi que a xente que asiste aos nosos mítines saen máis contentos e pásano ben, xa que Pachi ten un estilo distinto ao de Touriño. Pachi é moito máis directo no seu discurso, máis guerrilleiro, e eso aos asistentes aos actos gústalle.

Pero, o día de hoxe, é especial porque se une á nosa campaña Alejandro Cercas. Ao que non sepades que é direivos que é o Eurodeputado que loitou contra a directiva das 65 horas. Pero Alejandro, ademais de conseguir que no Parlamento europeo se aplicase o sentido común e respectaran os logros acadados ao longo de moitos anos no terreo laboral, é un socialista histórico; un socialista que leva anos loitando e traballando polos dereitos sociais; e que conseguiu, afortunadamente, o recoñecemento de todos.

Alejandro está intervindo agora mesmo, e nótase no seu discurso o claras que ten as ssúas ideas, os seus ideais, nótase que Alejandro é un socialista de verdade. E agora deixovos que vou a escoitalo.

A.M.

DdC. Outra campaña

Outra campaña, outra muesca máis paara o revolver. Nesta ocasión trátase dunhas eleccións europeas, unhas eleccións que pasan bastante desapercibidas para os cidadáns. E iso nótase na afluencia aos mítines, pero é normal se temos en conta que  fai tres meses estábamos facendo outra campaña –a das Autonómicas-, e fai un ano estábamos nas Xerais. En definitiva, que en pouco máis dun ano tivemos tres procesos electorais, e claro todo acaba cansando, e se nos cansamos nós, que vivimos desto, imaxínome o aburridos que deben de estar os  quecidadáns.

Aínda que non toca agora, e deixareino para outro día, creo que deberíamos de plantexarnos os procesos electorais, e analizar en profundidade a súa celebración e a conveniencia de que coincidan na mesma data distintos procesos.

Esta campaña tan pouco animosa e interesante, polo de agora, estanos a trasladar novamente por Galicia, e desde o xoves que arrancou a campaña en Santiago, estivemos xa en Ribeira, O Carballiño e Lugo. Pero, é o de sempre, máis ou menos; nesta ocasión volvemos ao equipo xeral de actos que compoñen Eva, Víctor e eu; e os tres vamos de acto en acto, facendo o de costume, e en ocasións xa chegamos a facelo cunha rutina que é preocupante. O equipo compóñeno, tamén, os Albertos, que son os responsables da montaxe. En definitiva, o de sempre!!.

Quero destacar durante estes poucos días de campaña, o descubrimento dun gran orador, dun bo mitinero. Unha persoa á que nunca escoltara, pero co que quedei gratamente sorprendido, e ademais é un galego de Cee. O ministro Fran Caaamaño estivo no mitin de Ribeira e no de O Carballiño, e tivo intervencións brillantes.

Escribo estas liñas en Lugo, mentres intervén a Vicepresidenta De la Vega, mentres fala de traxes e de leccións, …, de crise, e de corrupción, de 65 horas. Amigos e amigas, un mitin máis. Non vos vou a cansar.

A.M.