Posts tagged ‘Rajoy’
Preocupado por Rajoy
Teño que confesarvos a miña preocupación polo presidente do PP. Rajoy, ese home que diariamente nos dá leccións de urbanidade e ética a todos os españois, leva dous días enteiros sen saír a dicir nada.
Non sei porque, non sei que lle pasará, e iso que no día de onte o seu partido protagonizou todos os telediarios, as portadas dos xornais dixitais, os informativos das radios, …, en definitiva, todo xirou en torno ao Partido Popular. E resulta que Rajoy segue desaparecido.
Non está, non aparece, aínda que os rumores son varios: uns din que o virón por varios bancos suizos cargado de bolsas -non o creo-; outros afirman que deambula pola sede do PP en Génova acordándose de Bárcenas, Correa, Arenas e Matas, e como dicía meu tío, baixando todo o santoral; os máis malvados din que percorre as rúas madrileñas agarrado a unha botella -non a de Áznar- de Chivas; etc.
A rumoroloxía é variada, pero o único certo é que o valiente e bravo Rajoy permanece desaparecido da escea pública e mediática, agochado non se sabe onde e sen tomar medidas drásticas contra os que amasaron fortunas en cartos negros á conta dos españois.
Rajoy, ten valor e sae a dar a cara.
AM
O Chorizo de Rajoy
Rajoy e o chorizo
Rajoy quixo quitarse unha foto facendo de bo samaritano, e el e os seus asesores decidiron ir a un comedor social. Disque Rajoy fixo un cocido galego (con unto?) e despois enfundouse nun «traxe» blanco inmaculado (coma unha virxe calquera) e púxose a repartirlle comida aos pobres. Que boa persoa é este Rajoy!!
Pero nin el, nin os seus asesores se deron conta que se puxo ao carón da fonte dos chorizos (normal, é do que entende), ata que alguén o avisou de que non era o máis apropiado que o fotografiaran rodeado de tantos chorizos (con todos os que ten no PP xa lle chega). Foi entón, cando o bo samaritano se cambiou de fonte e seguiulle repartindo comida aos pobres. Que santo Mariano!!. Mágoa de chorizos!!
Grazas a Lois García Carballido polo enlace do vídeo
SQCQM
Rajoy 2.0 ou Rajoy de la Calzada
Rajoy acaba de convertirse no maior defensor da liberdade en Internet; pero non en todos os sitios, só en España. Porque ademais, España non debe de ser Europa nin para o PP nin para Rajoy.
Resulta que fai a finais de novembro o PP votou a favor no Parlamento Europeo do chamado “Paquete Telecom”. Este controvertido conxunto de medidas (composto por dúas directivas e un regulamento), permite o corte de internet aos usuarios e usuarias que descarguen contidos ilegais desde o seu ordenador sin que sexa necesaria unha orde xudicial previa. A que esto vos soa familiar? Pois si, é a mesma medida que orixinou durante esta semana tanto revuelo na rede, e fóra dela.
O internauta Rajoy, quixo sumarse a toda esta cibermovida e está intentando a toda costa sacar tallada política, algo que por outra banda non é novo, xa que o intenta facer sempre. Pero, porque esta normativa vale para un sitio (Parlamento Europeo) e non para outro (España)? É algo que aínda Rajoy non contestou, porque está tan ocupado en actualizar o seu vídeoblog e en organizar xuntanzas cos gurús 2.0, que non foi capaz de atopar a resposta. Por certo, unha vez que esta normativa se aprobou no Parlamento Europeo, nun prazo non superior aos 18 meses deberase de aplicar en España.
O “blogger” Rajoy, non quixo deixar escapar a ocasión, e ata bromeu co asunto durante unha rolda de prensa en Las Palmas de Gran Canaria:
“Yo voy a colgar, con el permiso del presidente del Gobierno de Canarias, esta rueda de prensa en mi ‘blog’, a ver si me da tiempo, no vaya a ser que el señor Rodríguez Zapatero, antes, me cierre mi página y me genere un problema”.
Non cabe dúbida de que Rajoy é un cachondo, porque non hai máis que mirar o seu vídeoblog. E eu aproveito para pedirlle a Zapatero que enlace o vídeoblog á web do PSOE, á da Moncloa, e que o publiciten todo o que poidan, porque ver a Mariano nos vídeos que colgan non ten prezo. É máis gracioso que un “sketch” de Chiquito de la Calzada. Esa imaxe de Rajoy mirando á cámara de frente, ou rodeado de nenos e nenas mentras pasa a lengua polos beizos, paseando pola praia, … Rajoy 2.0 é un monstruo … da interpretación!! Que gran actor se perdiu. E cantos votos lle da ao PSOE. Grazas Mariano!!
AM
Sentencias, traxes, «amiguitos del alma», e a tila de Rajoy
Agora xa podo confesar con total tranquilidade, que eu tamén recibín regalos. Unha vez polo nadal regaláronme un estuche con tres botellas de albariño. Non estou orgulloso de ter aceptado semellante presente, aínda que iso si, o que mo regalou non forma parte de ningunha trama de corrupción, nin lle fixo regalos a ningún membro da miña familia, nin necesitaba que eu lle adxudicase ningún negocio millonario. Pero aínda así, direivos que o albariño era Terras Gauda.
Agora, desde logo, grazas ao Tribunal Superior de Xustiza do País Valenciano, ábrese a veda dos regalos aos políticos. Cun resultado axustado (2-1), pero agora calquer “amiguito del alma” pode regalarche traxes máis caros ca o de Supermán, ou xoias á muller ou as fillas, sen que sexa delito. Pero, se o “amiguito del alma” consigue contratos millonarios da institución que dirixes non pasa nada, iso para os xuíces é algo normal, algo que non ten nada que ver cos regalos que recibes.
O PP e Rajoy, están tremendamente contentos, e satisfeitos coa sentencia do TSXPV, presidido, por certo, por outro “amiguito del alma” de Camps. Cantos “amiguitos” ten o President, que home máis afortunado!!.
Rajoy ata se atreveu a receitarlle tila a algúns, que gracioso é este home, e que caradura. Rajoy, ese home de barbas, ao que non lle colle a lingua na boca, atrévese a darlle consellos aos demais, cando o Tesoureiro do Partido que preside, un Deputado, varios Parlamentarios autonómicos, varios ex alcaldes, e outras persoas vinculadas ao PP, e polo tanto a el mesmo, están imputados nesta trama de corrupción do caso Correa. E na que eu, coa súa parsimonia habitual, e falla de liderado e decisión, non foi capaz de tomar ningunha decisión drástica; non foi capaz de saír aos medios e censurar e castigar a todos estes personaxes involucrados nesta trama.
Pero, despois dunha sentencia polémica, na que “exculpan” a Camps, atrévese a sacar peito, no canto de pedirlle explicacións a Camps, porque na sentencia non negan que recibise regalos.
Así que, a partires de agora, todos e todas tranquilos: recibir regalos dos “amiguitos del alma” non é pecado.
AM
Unha de pastuqui
«Aqui hay pelas para todos. Una pastuqui importante». Este comentario podería estar relacionado coa financiación autonómica, e poderiao pensar ou decir calquera presidente dunha comunidade autónoma. Pero non, esto o dicía o famoso Correa, ese home que regalaba traxes, coches de luxo, viaxes, etc. e que tantas alegrías e bos momentos lle fixo pasar a ilustres Populares.
Non cabe dúbida de que Correa, o Bigotes, ou Pablo Crespo amasaron unha fortuna grazas a adxudicacións millonarias de CC.AA e concellos gobernados polo Partido Popular, e que esta historia do caso Gürtel ten moita tela que cortar –e vai con segundas-, e oxalá un día saia á luz toda a verdade; porque eu creo que detrás de todo esto non só están uns traxes para Camps, ou uns regalos en euros para Bárcenas ou Galeote, aquí hai máis chicha. Ou senón, porque aínda non cesou Rajoy a Bárcenas?, acaso ten medo que cante?.
Seguiremos esperando impacientes os acontecementos. Si dimite Camps, si cesan a Bárcenas, si salen as facturas da voda de Anita Aznar, si Rajoy dá a cara. Que fácil é predicar, pero cando hai que dar trigo, …, o Partido Popular nin está, nin se lle espera.
AM
O Marianismo contra o Aznarismo
Aznar, don José María, un militante moi disciplinado do PP –segundo el- dixo no Congreso Popular que “o PP está no centro desde fai moitos anos, ao menos desde 1989”. Polo tanto, este humilde e modesto militante popular non comparte nin “comprende” esa mensaxe de ir cara ao centro.
Non, se ao final resulta que –segundo Aznar– Rajoy vai a querer levar ao PP cara ao socialismo, e o bo de Mariano vai a ser un tipo de esquerdas, un progre radical que se equivocou de Partido, sempre segundo se desprende das palabras do presidente da FAES.
Dixo Felipe González nunha ocasión que os ex presidentes son coma uns xarróns chineses, pero Aznar é máis ben unha espada de samurai lista para cortar cabezas, e parecía que no Congreso de Valencia estaba disposto para cortarlle a cabeza a Rajoy, así que o pontevedrés debe de empezar a poñer as barbas a remollo, porque o seu futuro no PP non pinta moi claro.
Rajoy, don Mariano, empeza a dar pasos para convertirse nun político máis moderado, máis conciliador e xa empeza a ofertarlle pactos ao goberno de Zapatero, pero vai ser difícil poder borrar a imaxe dun Rajoy opositando con crueldade e negándose a todo no Congreso durante a pasada lexislatura, xa que sacudirse, diante dos españois, esa imaxe negativa e do todo vale, que non lle deu o resultado esperado nas pasadas eleccións; a mudar agora a camiseta e volverse un home sereno, sensato, tolerante, …, para gañarse o voto –quizais para as próximas?-. As persoas non poden cambiar tanto en tan pouco tempo, ou é que nos estiveron enganando, e Rajoy carece de credibilidade porque despois da actitude e dos feitos amosados nos últimos anos non pode pretender ser un tipo de centro, porque si o era carecía entonces de personalidade e da valentía suficiente para sacudirse a influencia de Aznar o samurai.
Observaremos con inquietude e impaciencia o “Marianismo”, porque un cambio de rumbo do PP vai a beneficiar a todos e todas.
Traballando para o Congreso
Levo varios días desconectado da blogosfera por motivos de traballo. A verdade é que estes días foron bastante laboriosos, non hai tempo para aburrirse. A organización do 11 Congreso do PSdeG está a xerar bastante actividade na Rúa do Pino, e esta semana estivemos centrados na elaboración da Ponencia Marco e eu particularmente no Informe de Xestión da CENG.
O venres tiñamos que deixar todo listo para poder imprimila, razón pola cal Castiñeiras e eu estivemos no Pino ata as 10 da noite, e durante o sábado pola mañá e parte da tarde houbo que estar pendente de como quedaba definitivamente, para poder imprimila e darlle as últimas correccións durante a maquetación. É de agradecer tamén o traballo e o esforzo de Michel, un dos empregados de Sementeira, a imprenta que traballa habitualmente con nós.
Esa é a razón fundamental pola que este blog leva varios días sen actualizar, a pesares de que moitas foron as novas que foron xurdindo durante estes días. Entre elas, e no que se refire ao ámbito político, a espantada de María San Gil, que decidiu deixar colgado ao pobre de Rajoy. O pobre Mariano non gana para desgustos, e cada vez as diferencias entre os dirixentes do PP son máis grandes e máis visibles, chegando incluso os partidarios de Esperanza a abuchear e insultar ao Alcalde de Madrid a semana pasada, durante un acto oficial.
Cada vez que vexo as dificultades do pobre Mariano venme á cabeza aquel fermoso ballenato da campaña electoral:
Que tempos aqueles!!, dirá Mariano, sentado no sofá da súa casa fumando un puro habano, tomando un grolo de brandy gran reserva e lendo o Marca. “Lo que pudo ser y no fue!!”.
Pero, as historias de Mariano e o PP quedan para outro día.
E o PP?. Ben, grazas
En Libertad Digital non respectan xa nin a Don Manuel. Non é raro tampouco coñecendo a súa liña editorial e os individuos que manexan as teclas deste xornal(???) dixital.
Está claro que a aposta de Fede non é Rajoy, e polo tanto calquera que saia na súa defensa, ou que se atreva a criticar a Esperanza vai a ser diana das críticas destes “ayatolás” da información.
Acabo de botarlle unha ollada e atópome con que de Fraga din:
E de Rajoy, no seu editorial, afirman que:
Por criticar, Libertad Digital ata critica a web do PP:
E eu que pensei que era duro en ocasións coas críticas que lle facía a Rajoy ou a Fraga, a verdade e comparándome con estes individuos debo recoñecer que son un «blando».
Non hai peor inimigo que o que tes na casa!!!.
20:35 h. Actualización
Non consigo saír do meu asombro, xa que acabo de ler o blog de Federico –é a primeira vez, confésoo- e ata me puxen colorado pola vergoña. Menudos eloxios lle dedica a Rajoy!!. Non lin nunca algo tan “faltón” e insultante. Dicíame agora Fernando –un compañeiro de traballo- que tiñamos que incluílo na blogosfera socialista, pero eu creo que aos dous días tiñamos que botalo por excesivo, desmedido, infame e inxurioso. Fixádevos nalgunhas cousas que di:
“Es verdad que a quien Mariano busca provocar no como un presidente, ni siquiera como un militante, sino como un navajero de barrio es a Esperanza Aguirre”
“Nunca pensé que Rajoy pudiera comportarse tan aviesamente y debo pedir públicamente disculpas a todos aquellos a los que influí o convencí para que lo votaran en las últimas elecciones”.
“Llevo muchos años viendo en primera fila el circo político nacional pero nunca el espectáculo de que un oso torpón resultara serpiente”.
«Responde perfectamente a la zafiedad ideológica de los Arriolalobos”.
“Gallardón, ese Barrabás disfrazado de Mesías”.
Rajoy, a crónica dunha morte anunciada
O 9 de marzo do 2008 puxo fin a un ciclo político duro e difícil, rematou –eso espero- con catro anos de crispación, mentiras e provocación por parte dun partido político e duns dirixentes que nunca foron capaces de asumir unha derrota electoral.O Partido Popular empregou durante esta lexislatura todos as artimañas ao seu alcance para despreciar e ridiculizar a un Presidente e a un goberno aos que nunca respectou; e intentou por todos os medios de enganar e confundir aos españois co único obxectivo de acadar a presidencia do goberno. En definitiva, tanto Mariano Rajoy coma os seus acólitos e seguidores empregaron todo menos a cabeza e o corazón. Pero catro anos despois os cidadáns votaron libremente e decidiron volver a darlle o seu apoio e o seu respaldo a Zapatero e ao PSOE, e a pregunta que xurde é: ¿e agora que?.
As dúbidas empezan a xurdir nas filas populares e os que no seu momento foron os brazos armados de Rajoy, agora empezan a darlle as cosas. Algúns medios de comunicación afíns empezan a poñer en dúbida o seu “liderazgo”, e os escudeiros/as ¿fieis? onte decidiron non acompañar na foto máis importante de Mariano no balcón de Xénova. Onde estaba Esperanza, Aznar, Anita Botella, Rato, Zaplana, …; parece ser que algúns celebrando a ¿victoria? en Madrid. E o pobre Mariano estaba só acompañado por Acebes, Pizarro, Soraya, Pío e Viri –a súa muller-. ¡¡Pobre Mariano!!.
Rajoy quixo xogar unha partida de “póker” sen ter ningunha baza, e botoulle un farol a todos os cidadáns pero collérono nun “renuncio”, e agora quizais sexa el o que teña que renunciar, porque aínda que nos intente dicir agora que os resultados acadados foron case exitosos a realidade deixa a Mariano e ao PP catro anos máis na oposición. ¡¡Na fría e dura oposición!!. As mentiras, os enganos, os insultos, a traizón, a man dura, …, non obtivo os resultados esperados, e agora chega o momento de que Rouco –o seu amigo e aliado- rece unha oración pola súa alma e que os acólitos populares se apiaden de Mariano.
O día 9 púxolle fin á crónica dunha morte anunciada.
Tamén con Sonsoles!!!
Sonsoles Espinosa é a dona de Zapatero, pero eu estou seguro de que son moitos os españois que descoñecen como cal é o nome e a que se dedica a “presidenta consorte”. Pero está claro que para o PP vale todo, lévano demostrado ao longo desta lexislatura, e agora tocoulle o turno a Sonsoles, a cal intentou pasar o máis desapercibida posible durante a súa estadía na Moncloa.Hoxe a fichaxe estrela do PP, o galáctico de Rajoy, decidiu nun ataque de inspiración durante unha entrevista na Cadena SER manifestar que:
Pois parece que ao tiburón das finanzas non lle parece ben que a dona do Presidente do Goberno cante nun coro, xa que ao mellor pensa como o seu amigo José María Aznar que a muller ten que ser “muller, muller”, e polo tanto debe de estar na casa coidando aos fillos e facendo as tarefas da casa.
¿Que vai ser o seguinte que pode usar o PP durante esta campaña?. Atacar ás fillas de Zapatero, ou a seu irmán ou a seu pai, porque ao avó –o Capitán Lozano– ademais de fusilalo no ano 36 seguírono insultando e faltándolle ao respecto durante esta lexislatura.
Blas García 
Comentarios