Posts tagged ‘Aznar’
Ese fistro de ecoloxista
Está claro que no PP eso do cambio climático non o teñen moi claro. Debe de ser porque se opoñen a todo por norma, pero está claro que o primo de Rajoy, non o que se dedica a secuestrar a empresarios, o outro, o físico; tamén asesora a Aznar.
O entendido de Jose Mari, que tanto fala en inglés ou italiano, como entende de ecoloxía, como deixa preñada a unha ministra francesa, como opina de fútbol, … ten a valentía de dicir que os ecoloxistas son uns inquisidores –sen dúbida deso sabe moitísimo-, ou de cuestionar o cambio climático.
Eu estou por propoñerlle aos do PP, ou aos da FAES que fagan un recopilatorio cos grandes éxitos deste enorme humorista –quen o ía a dicir fai uns anos-, digno sucesor de Chiquito de La Calzada.
Jaarrrrr!!. No puedorrr!!, no puedorrr!!.
O Marianismo contra o Aznarismo
Aznar, don José María, un militante moi disciplinado do PP –segundo el- dixo no Congreso Popular que “o PP está no centro desde fai moitos anos, ao menos desde 1989”. Polo tanto, este humilde e modesto militante popular non comparte nin “comprende” esa mensaxe de ir cara ao centro.
Non, se ao final resulta que –segundo Aznar– Rajoy vai a querer levar ao PP cara ao socialismo, e o bo de Mariano vai a ser un tipo de esquerdas, un progre radical que se equivocou de Partido, sempre segundo se desprende das palabras do presidente da FAES.
Dixo Felipe González nunha ocasión que os ex presidentes son coma uns xarróns chineses, pero Aznar é máis ben unha espada de samurai lista para cortar cabezas, e parecía que no Congreso de Valencia estaba disposto para cortarlle a cabeza a Rajoy, así que o pontevedrés debe de empezar a poñer as barbas a remollo, porque o seu futuro no PP non pinta moi claro.
Rajoy, don Mariano, empeza a dar pasos para convertirse nun político máis moderado, máis conciliador e xa empeza a ofertarlle pactos ao goberno de Zapatero, pero vai ser difícil poder borrar a imaxe dun Rajoy opositando con crueldade e negándose a todo no Congreso durante a pasada lexislatura, xa que sacudirse, diante dos españois, esa imaxe negativa e do todo vale, que non lle deu o resultado esperado nas pasadas eleccións; a mudar agora a camiseta e volverse un home sereno, sensato, tolerante, …, para gañarse o voto –quizais para as próximas?-. As persoas non poden cambiar tanto en tan pouco tempo, ou é que nos estiveron enganando, e Rajoy carece de credibilidade porque despois da actitude e dos feitos amosados nos últimos anos non pode pretender ser un tipo de centro, porque si o era carecía entonces de personalidade e da valentía suficiente para sacudirse a influencia de Aznar o samurai.
Observaremos con inquietude e impaciencia o “Marianismo”, porque un cambio de rumbo do PP vai a beneficiar a todos e todas.
Cinco anos despois
O 20 de marzo do 2003 invadiuse Iraq. Cinco anos despois dous dos artífices e máximos defensores da citada invasión seguen a defender a súa decisión.
Bush di que «Expulsar del poder a Sadam Husein ha sido la decisión correcta».
Aznar, nembargantes vai máis alá e di cun descaro e unha desfachatez digna dun enfermo: «volvería a actuar de igual modo», e afirma que a situación en Iraq sen ser idílica “muy buena”.
Está claro que a estes imitadores de superheroes que quixeron liberar ao mundo do eixo do mal non lles importan os milleiros de persoas que quedaron mutiladas ou que morreron por mor do seu afán imperialista. A estas alturas ninguén é capaz de calcular con exactitudes os falecidos; por unha banda parece ser que os soldados mortos durante a 2ª Guerra do Golfo son máis de catro mil -4297 exactamente segundo o reconto oficial-, pero contar as baixas civís é máis complicado e neso as cifras son variadas pero sempre aterradores: un estudio realizado pola OMS e o propio goberno iraquí revela que ata xuño do 2006 morreran máis de 150.000 persoas; outros estudios chegan a dar unha cifra superior aos 650.000 ou incluso máis.
Pero nin a Aznar nin a Bush, cinco anos despois, lles interesa e moito menos lles preocupa o sufrimento, a morte, a destrucción e o resto das consecuencias ocasionadas por unhas mentes enfermas que se atreven a xogar coa vida dos demais como se xogasen ao Risk. E o peor é que lonxe de amosar algún sentimento de culpabilidade e de asumir o seu grave erro, continúan defendendo a invasión e dicindo que volverían a facer o mesmo.
O tempo pasa, pero os individuos non cambian!!.
Tamén con Sonsoles!!!
Sonsoles Espinosa é a dona de Zapatero, pero eu estou seguro de que son moitos os españois que descoñecen como cal é o nome e a que se dedica a “presidenta consorte”. Pero está claro que para o PP vale todo, lévano demostrado ao longo desta lexislatura, e agora tocoulle o turno a Sonsoles, a cal intentou pasar o máis desapercibida posible durante a súa estadía na Moncloa.Hoxe a fichaxe estrela do PP, o galáctico de Rajoy, decidiu nun ataque de inspiración durante unha entrevista na Cadena SER manifestar que:
Pois parece que ao tiburón das finanzas non lle parece ben que a dona do Presidente do Goberno cante nun coro, xa que ao mellor pensa como o seu amigo José María Aznar que a muller ten que ser “muller, muller”, e polo tanto debe de estar na casa coidando aos fillos e facendo as tarefas da casa.
¿Que vai ser o seguinte que pode usar o PP durante esta campaña?. Atacar ás fillas de Zapatero, ou a seu irmán ou a seu pai, porque ao avó –o Capitán Lozano– ademais de fusilalo no ano 36 seguírono insultando e faltándolle ao respecto durante esta lexislatura.
Pizarro, a gran fichaxe
Parece que Mariano xa está perfilando as candidaturas e o seu próximo goberno. O novo e flamante fichaxe de Rajoy para formar parte das listas é Manuel Pizarro, que ademais –segundo informa a Cadena Ser– vai a ser tamén o que xestione o Ministerio de Economía, no caso de que o líder popular sexa o próximo presidente do goberno.Pizarro é bo amigo de Aznar, e destacou, sobre todo durante esta lexislatura, por converterse no brazo armado do PP e loitar con uñas e dentes contra a OPA que Gas Natural lle lanzou á eléctrica Endesa –compañía que presidía desde o ano 2002 por obra e gracia do goberno de José Mari-. Pizarro, desde logo, estes servizos ao PP de Rajoy e Aznar non eran gratuítos, e moito menos un favor persoal, xa que o candidato a Ministro de Economía de Rajoy cobrou no ano 2006 un “ridículo” soldo de 3,2 millóns de euros (máis de 532 millóns de pesetas), un 38 por cento máis do que percibira no ano anterior. En definitiva: ¡¡unha miseria!!.
Pero, vendo os galácticos que o candidato Rajoy está a fichar, eu estou impaciente por coñecer a totalidade das súas listas, porque non me estrañaría que dentro das súas incorporacións aparezan nomes coma o do cardenal Rouco Varela, que ben podería dirixir o novo Ministerio da Familia que xa prometeu Mariano, ou é que quizais non o merece tanto coma Pizarro. Jiménez Losantos -ese comunista reciclado- podería ser un excelente portavoz do goberno, Alcaraz, o presidente da AVT, sería un magnífico ministro do Interior, … ; eu a verdade vou a seguir ansioso o desenlace das listas populares.
Palabra de Aznar, te alabamos …
O ex presidente do goberno, José María Aznar, recalou este fin de semana en Murcia, canso, seguramente, xa se falar en tantos idiomas estranxeiros nesta ocasión quixo que a súa doutrina rancia e fascistas se escoitase na súa lingua natal. Nesta ocasión a súa conferencia tivo lugar nun colexo chamado San Buenaventura, dos Padres Capuchinos –non teñen nada que ver co café-, e o aquí foi o lugar elixido para predicar o dogma de fe que José María está intentando espallar.
Ao presidente de FAES calquera sitio e persoa lle parece axeitado para redimir aos mortais dos seus pecados, e conseguir captar ao maior posible número de infieis para a súa causa. En Murcia os elixidos –tal e como nos conta Kheldar no seu blog– foron nenos de entre 13 e 17 anos, pais e profesores; e o seu sermón foi basicamente o mesmo de sempre: a unidade de España, o terrorismo, a educación, …, acompañado dunha forte crítica ao socialismo e á esquerda.
Aznar, que por certo, parece ser que non aproveitou a súa visita a Murcia para visitar ao alcalde de Totana, está cada vez máis inmerso na campaña electoral das eleccións xerais, a cal, por outra banda, non abandonou aínda desde o 14 de marzo do 2004. Estas conferencias do ex presidente, ademais de para adoutrinar, tamén lle serven para facer caixa e incrementar as arcas da empresa Famaztella SL.
Máis info en RadioCable.com
Aznar, ese gran humorista
Segundo novas de última hora, e tras o éxito acadado por José María Aznar coas súas conferencias en italiano nas cidades de Milán e Roma, parece ser que o ex presidente do goberno vai a iniciar unha xira polo país transalpino realizando varios monólogos. A gracia e a desenvoltura amosada por Aznar coa lingua de Umberto Eco ou Darío Fo fixo posible, ademais, que lle empezasen a chover ofertas para actúar en diversos programas de máxima audiencia da televisión italiana, e ata existe o rumor de que pode ser o responsable de presentar as campanadas de fin de ano no Canale 5, a televisión do seu amigo Berlusconi, acompañado de Raffaela Carrá.
Aznar, a preguntas de varios xornalistas sobre esta posibilidade, respostou:
“É una posibilitá che non descartini, io non posso diccir o que faré manniana, pero sempri mi giustó el mondo di la televisione y el contatto con las persones”.
Esta nova causou certa confusión no Partido Popular, e varios dos seus líderes opinaron sobre esta posibilidade. Eduardo Zaplana, o portavoz no Congreso, foi o primeiro en opinar: “Eso es un rumor, por ahorá noy hay confirmación, pero tengan claro que de ser así, el culpable no es otro que Zapatero, que consiguió con la crispación generada durante su gobierno que el expresidente tenga que marcharse de España.”
Acebes pola súa banda a preguntas dos xornalistas durante unha rolda de prensa manifestou: “La alianza deeee ETA-Batasuna y eeel presidente del gobierno hacen que vivir en Eeeespaña sea muy difícil y cada vez más peligroso, por eeeeso José María Aznar está abriendo nuevos horizooontes en su vida personal, peeero no duden de cuando Marianooo Rajoy sea presidenteee del gobierno esto cambiará”.
Mariano Rajoy, pola súa parte, dixo: “Eehhh!!, hummmm!, cómo?. Pueshhh no lo se, aún no he hablado con Joshe … con Aznar, pero leshh puedo decir que yo tengo un primo ehhh, en Roma, y me dijo que allí se vive muy bien, y que hay mucha pasta, aunque el fútbol esh más bonito en Eshpaña.”
Este xiro na carreira profesional de José María Aznar é unha sorpresa para todos, xa que nin os máis achegados ao ex presidente podían imaxinarse que chegara algún día a dedicarse ao humor, de tódolos xeitos a nova foi ben acollida entre varios representantes da cultura humorística do noso país, e algún deles xa se ofreceu para formar parella con Aznar, entre eles o propio Chiquito de la Calzada, o cal demostrou ao longo da súa carreira profesional ser unha persoa que domina os idiomas, e xa dixo: «¡¡no puedooor, no puedooorr!!, este fistro de Asnar tiene más grasia parlando italiano que Fraga bailando la yenka”; así mesmo o famoso compositor galego Cañita Brava ofreceuse para escribir un tema para José María Aznar, aínda que manifestou que el prefire compoñer en chino ou xaponés, pero que facerá un esforzo para crear un “hit” en italiano.
Sardá é un «crack»
O pasado sábado estivo invitado no programa La Noria de Telecinco Xavier Sardá, e volver a ver a este “showman” televisivo foi un pracer, foi lembrar aqueles momentos entrañables nos que trasnochaba diante da tele vendo Crónicas Marcianas.
Sardá foi e é –para min- o mellor expoñente do “late night” en España, moitos foron os que intentaron competir con el por restarlle audiencia, e moitos tamén os que intentaron superalo ou igualo unha vez que decidiu abandonar as noites –despois de oito anos-; pero ningún deles o conseguiu, porque Sardá combinaba no seu programa, ademais do seu inxenio, espontaneidade e humor; cun xenial equipo de colaboradores (Boris Izaguirre, Manel Fuentes, Paz Padilla, Carlos Latre, Deltell, o señor Galindo, Mariano Mariano, etc.); e, cun guión apto só para a medianoite.
Pois, como vos dicia, o sábado estivo de convidado nunha entrevista que lle fixo Jordi González, e na que sinxelamente estivo xenial. Analizou e comentou o incidente entre o Rey Juan Carlos I e Hugo Chávez, fixo valoracións de Rajoy ou Zapatero, amosou a súa simpatía por Acebes, pediu un trato humanitario para Jiménez Losantos, etc. En definitiva, unha entrevista do máis entretida e do máis divertida, por eso, para min Sardá segue a ser o número un.
Aquí vos deixo a entrevista a Sardá dividida en seis vídeos, grazas ao traballo de Azuuki.
¡¡Por que no te callas!!
¡¡Zapatero defendendo a Aznar!!. Alguén podía pensar que iso ía a acontecer?. ¡¡Eu creo que non!!. Ao igual que ninguén podía imaxinarse a “saída” do “Rey” mandando calar a Chávez.
Como dicía Zapatero mentres defendía a Aznar: “el ex presidente fue elegido por los españoles, y exijo respeto, …”; e precisamente eso é certo, Aznar foi votado en dúas ocasións, e polo tanto democraticamente. Pero os membros do PP non son capaces de respectar a Zapatero como presidente, a pesares de que tamén foi elixido polos mesmos votantes que con anterioridade apoiaron a Aznar.
O “Rey” mandou calar a Hugo Chávez, e tiña razón, pero quen manda calar a Zaplana, Acebes, Rajoy ou ao propio Aznar cando dun xeito tremendamente irrespectuoso insultan, ofenden e inxurian ao xefe do goberno español.
José María Aznar, despois da defensa, chamou a Zapatero –e ao “Rey”- para darlle as grazas polo seu apoio, pero o Partido Popular, dentro do respecto que o caracteriza, dixo que o Goberno español mantivo unha “actitud pusilánime”.
Non sería oportuno que alguén agora lle dixese aos populares: “¡¡Por que no te callas!!».
Relacionadas:
Blas García 
Comentarios