Unha idea. Un camiño. Un obxectivo

Dous rapaces galegos: Juan Rivas “Coru” e Andrés Fraga queren dar 6 millóns de pasos. Ou o que é o mesmo, percorrer 6000 km, entre o cabo de Nordkapp en Noruega e Santiago de Compostela, seguindo un dos trazados do Camiño de Santiago.

A aventura é espectacular, xa que cruzarán toda Europa visitando as cidades e lugares máis representativos do camiño. E vivindo situacións tan extremas como poden ser os -15º da planicie polar de Laponia ou as terrazas soleadas de Praga. Pero ademais, todos nós poderemos compartir esta aventura con Coru e Andrés desde as nosas casas, xa que nos irán contando a través da rede as súas emocións, as súas vivencias, a súa experiencia. A través das redes sociais máis populares poderemos ir coñecendo e vivindo con eles os 6 millóns de pasos.

Pero esta viaxe necesita algo moi importante para poder realizarse, necesita axudas económicas e patrocinio. Así que aproveito para animar a aqueles que poidan patrocinar ou axudar económicamente a estes dous rapaces para realizar este duro camiño. Non estaría mal que o propio Xacobeo lles dera uns cantos euros, xa que ao igual que fixo con outras actividades e outras persoas, esta idea innovadora merecería un apoio institucional.

Remato felicitando a Coru, ao que non coñezo persoalmente, e a Andrés Fraga, ao que si coñezo a través da súa actividade profesional como fotógrafo; e desexándolles aos dous que teñan sorte e poidan realizar esta interesante viaxe coa que todos poderemos desfrutar.

Como podes seguilos:

Web
Facebook
Twitter
Flick
YouTube
Tuenti
Latri.ca
Vimeo

AM

Pobra Socialista

Hoxe é deses días nos que teño tempo para escribir algo para o blog. Fai varios días que o Congreso me ten absorvido case todo o tempo. Dedicación case plena, e cando queda algo de tempo libre, pois o que menos apetece é sentarse a escribir algo.

De todos ps xeitos fai varios días que me propuxen escribir e recomendarvos un novo espazo que xurde na na rede socialista de blogs; ademais de aproveitar para falarvos duns compañeiros e compañeiras da miña comarca. Os compañeiros e compañeiras de A Pobra decidiron fai uns días sumarse a esto das novas tecnoloxías e aproveitar as facilidades da rede para dar un pouco de “doctrina”, e ao mesmo tempo informar, aos pobrenses -en particular- e a todos e todas as que o desexen, sobre o que acontece no seu concello, as súas actividades políticas e outras serie de cousas.

Eu, que son un defensor das posibilidades que nos ofrecen as novas tecnoloxías aplaudo sempre estas iniciativas, e apoioas en todo o que podo, e moito máis a uns compañeiros e compañeiros de comarca. E con maior motivo se se trata dun grupo de persoas cunha tremenda ilusión e gañas de traballar; polo tanto, non podo máis que felicitar e animar aos socialistas de A Pobra.

Ao fin, parece que están no bo camiño, despois duns anos dando tumbos, e cometendo infinidade de erros que nos levaron a todos a rozar o ridículo, e a decepcionar a moitos pobrenses. Agora, afortunadamente parace que estamos a dar un xiro de timón, e a convertirnos nunha alternativa seria; e, sen dúbida ese éxito débese a un grupo humano que está intentando xerar algo novo e fresco na Pobra, algo que esté afastado das tradicionais familias que nos levaron a pasar unha verdadeira odisea.

Borja, Pardavila, Berta, Andrés, Celestino, Teresa –a Secretaria Xeral-, …, e outros compañeiros e compañeiras son os artífices deste cambio, no que só buscan traballar en positivo, e camiñar cara adiante, sen torcer a cabeza para mirar ao pasado.

En definitiva, que non deeixedes de visitar o blog dos socialistas de A Pobra.

CCQMA

Entrevista a Loli en PSdeGTV

No canal YouTube do PSdeG entrevistamos a Loli Rodríguez na súa dobre calidade de membro da Xestora do PSdeG e de Secretaria Xeral das XSG.

Eu recoméndovos que lle botedes un ollo, porque Loli sempre fala claro.

Touriño.net

Case en exclusiva quero adiantarvos unhas imaxes da nova web que creamos para esta campaña. Trátase da touriño.net, a web de Emilio Pérez Touriño, coa cal pretendemos mantervos informados das actividades do presidente, así como fomentar a vosa participación e colaboración.

Esta web que será presentada nunhas poucas horas, conxuntamente coa touriño.tv, pretende ser unha web que perdure no tempo, e sobre todo, que sexa unha canle de comunicación directa cos internautas.

Espero que vos guste, tanto a touriño.net como a touriño.tv.

Novos blog’s socialistas

Dous novos compañeiros se suman á Rede de Blog’s do PSdeG, e xa case somos corenta. Pouco a pouco imos medrando, empezamos uns cantos innovadores, e pasiño a pasiño a rede socialista vai aumentando.

Carmela Silva, a portavoz socialista no Senado, e Lucho Lago, tamén Senador, acaban de incorporarse a esta tolería das novas tecnoloxías, a escribir nun ordenador e que centos de persoas poidan leelo e comentalo. Que te espidas en moitas ocasións diante de milleiros de descoñecidos.

Alégrome especialmente por Lucho, porque ademais é un bo amigo, unha boa persoa, á cal levo tempo animando a que abra un blog, porque ademais sei que lle gusta escribir, xa o ten feito en numerosas ocasións naquel blog do PSdeG que tivemos colgado durante case un ano.

Espero, e xa estamos traballando, que no próximo Congreso do PSdeG nos xuntemos unha boa parte dos blogueiros e blogueiras do PSdeG, e incluso algúns invitados. A nosa intención é que o Congreso dos días 25, 26 e 27 de xullo sexa un Congreso aberto e participativo, e queremos que os usuarios de internet coñezan o traballo dos socialistas galegos desde diferentes olladas. Desto xa vos irei informando.

Non vos esquezades de visitar os blogs de Lucho e de Carmela.

Oh, sorpresa!!

Dando un “paseiño” pola rede acabo de atoparme cunha moi grata sorpresa: Mar Barcón ten un blog!!.

Menuda alegría descubrir que cada día somos máis os que nos atrevemos a escribir e facer públicas as nosas opinións; aquelas cousas que pensamos e o que cremos sen temor nin rubor a que nos lean, e ata asumimos o reto de que poidan comentar e opinar sobre as nosas reflexións. Ter un blog é algo así como contar cun diario de confesións pero ao que todo mundo pode acceder, por iso considero que é un acto de valentía, e máis para persoas como Mar, que pola súa vida política forman parte dese escaparate público ao que parece que é máis doado atacar e criticar.

Pero se algo teño claro é que Mar non é covarde, nin se agacha nunca. Por iso non podo facer outra cousa que felicitala pola súa iniciativa e darlle as grazas por dar este paso, porque con ela xa sumamos un/unha máis.

Así que quedades todos e todas convidadas a visitar o diario de Mar Barcón.

DdC. Momentos da campaña

Esta campaña electoral é das máis duras que levo vivido, e asegúrovos que xa levos unhas cantas. A verdade é que non sei se é pola idade, é porque cada vez asumimos máis tarefas na organización dos actos electorais, ou son as dúas cousas.O certo é que levo sen entrar no blog desde o 19 de febreiro, pero é que desde ese día entramos xa na voráxine electoral. O martes mitin en Narón con Alfonso Guerra, ao día seguinte mitin de Felipe González en Vigo, o 21 en A Coruña e Lugo, e pola noite volta á Coruña para o inicio da campaña, e dahí para diante Burela, O Carballiño, Vilagarcía, Ribeira, Ribadavia, A Coruña con ZP, Pontevedra, Baiona, Fene, O Barco, Santiago, Caldas de Reis, Cee, Culleredo, Melide, e hoxe Vigo. En total creo que levamos percorridos preto de 5000 quilómetros. E aínda nos queda ir a Ferrol e a Ourense.

Tiña a intención de realizar o Diario de Campaña, ao igual que fixen nas últimas eleccións municipais, pero a verdade é que me resultou imposible, porque, como vos dicía ao principio, as tarefas cada vez son máis e os horarios máis longos. E iso que nesta campaña incrementamos o equipo de actos de xeito permanente coa presenza de Eva Tomé, co cal conseguimos cumprir a paridade. O equipo de actos públicos nesta ocasión está formado polo “incombustible” Víctor, o cal leva xa case tantos anos no partido como Pablo Iglesias, e vaiamos a onde vaiamos sempre atopa coñecidos; Víctor sempre ten un momento para tararearnos unha canción durante os longos desprazamentos en coche, o cal el é o encargado de conducir –porque se non di que se marea-. Eva Tomé, a nova compañeira, ademais de un soplo de aire fresco ao noso equipo e á organización do PSdeG-PSOE é unha especie de terremoto, que ademais do seu importante traballo apórtanos alegría polo seu entusiasmo e porque sempre está de bo humor.

MARÍA AMELIA E ZAPATERO
Anécdotas nesta campaña levamos xa unhas cantas, as cales espero contarvos noutra ocasión; pero sen dúbida desta campaña teño dous momentos moi especias. O primeiro é o día que coñecín en persoa a Maria Amelia, foi no mitin de A Coruña con Zapatero, e podo asegurarmen que vivín un dos días máis felices desde que traballo no PSdeG-PSOE. Días antes do mitin de Riazor Nacho e Chelis de Pontedeume chamáronme por teléfono para ver a posibilidade de que a avoa blogueira puidese coñecer ao presidente do Goberno, e a min ese encontro resultábame do máis bonito e entrañable, pero non vos nego tamén que me parecía extremadamente complicado, non porque Zapatero non quixese estar con ela, senón polas medidadas de seguridade que o rodean e polo entorno do presidente que de entrada sempre suelen poñer dificultades. Ese mesmo día púxenme en contacto coa xente de actos públicos de Ferraz, e teño que dicir que me facilitaron todo o seu apopio e colaboración e o que ao principio me resultaba bastante difícil resultou ser un momento inesquecible, sobre todo se temos en conta que a propia María Amelia non sabía nada do que lle tiñamos preparado.

A verdade é que ela algo sospeitaba, xa que unha vez que entrou no pavillón de deportes empezou a facer preguntas: “e logo porque me sentades en primeira fila”, cando lle dixen que íamos a subir a unha sala de espera dicía “e a donde me levades agora, non me iredes a facer algo, mira que me poño moi nerviosa”. Pero o gran momento foi cando ela estaba sentada ao carón dunha mesa con Chelis, e Zapatero entrou na habitación e lle dixo “buenas noches”, María Amelia levantou a cabeza e veu ao presidente e dun salto –a pesares da súa idade- levantouse coma un resorte da silla e se abrazou nel. O momento é difícil de contar, porque a emoción e a alegría que transmitía a avoa de muxía non se pode escribir nun blog; estiveron falando bastantes minutos, ata que tivemos que baixala ao recinto do mitin porque tiñamos que empezar. Polo camiño María Amelia dicíame que sentía admiración por Zapatero, porque o vía tan sensible e boa persoa, “tan bueniño” que era coma un neno. Sen dúbida poder participar nunha sorpresa como esta foi algo difícil de esquecer, e serve para sentirse contento polo traballo que facemos a diario.

EN FENE CON IVÁN
Outro dos momentos entrañables da campaña e que gardarei nese álbum de lembranzas e o día que visitamos Fene con Touriño, xa que ese día tiven ese sentimento de satisfacción por un amigo, ao que fai un ano era un compañeiro de traballo na organización socialista, un compañeiro máis que formaba parte do equipo do que vos falaba ao inicio, e agora é nin máis nin menos que o alcalde de Fene. Iván, aquel amigo que viña con nós no coche, o que colaboraba, participaba e traballaba con nós na Rúa do Pino era o que estaba recibindo ao Presidente da Xunta na súa calidade de alcalde, e era o que lle explicaba os proxectos que tiña para Fene e para a comarca de Ferrolterra. Iván psou de estar entre as bambalinas da política, a ser un dos actores protagonistas; e confésovos que me sinto orgulloso de que un amigo e un compañeiro triunfe.

Un vídeo das XSG

As Xuventudes Socialistas de Galicia celebrou unha rolda de prensa para presentar a súa campaña para as eleccións xerais.

Desta campaña, polo de agora vou a destacarvos dúas cousas. En primeiro lugar o vídeo que presentaron e que vos deixo aquí para que o vexades, e en segundo o titural que deu Loli Rodríguez –a Secretaria Xeral das XSG– contra a crispación diversión.

Ao longo da campaña electoral haberá máis novas das Xuventudes, asegúrovolo.

O homeLAGE

O venres foi unha noite moi emotiva, xa que tivo o seu colofón o que Xaime denominou a “operación HL”. Durante varios días unha comisión encargouse de organizar o homeLAGE, que consistía única e exclusivamente en facerlle unha homenaxe de despedida das Xuventudes Socialistas ao compañeiro e amigo José Manuel Lage, xa que a vindeira semana cumpre a idade na que se debe de abandonar a organización xuvenil.A operación non era nada doada xa que o obxectivo fundamental era conseguir que Lage non se decatara da sorpresa que lle tiñamos preparada, algo tremendamente complicado, xa que Lage ten un olfato especial para enterarse de todo o que acontece ao seu redor. Despois o outro obxectivo era poder xuntar a distintas persoas que coincidimos con el ao longo da súa etapa nas XSG, ou que manteñen unha relación de amizade.

Ao final todo saíu á perfección, sorprendentemente non se decatou de nada, aínda que algún dos membros do comité organizador –Fernando Martínez– sospeitaban días antes do evento que sabía algo; e, o obxectivo de reunir a varias xeracións das Xuventudes e aos amigos tamén se logrou. Encarna Santos, Rafa García, María Rivas, Antón Noceda, Eva Rivero ou eu mesmo dos máis veteranos; Xaime Méndez, Loli, Alfredo, Fran, Fariña, Mon ou Fernando dos da súa xeración; Iván, Tamara, Silvia, María Torres, Julio Castela, Yaiza dos máis novos; e, amigos como Fontenlos, Vicky, Manolo e Enrique de Outes, Fernando, Mª Elena, Sara, Toñita, Carnota, Xaime, …

A chegada de Lage foi tremendamente emocionante, xa que todos os presentes estabamos pendentes da cara que poñería cando nos vira alí a todos e todas, e debo de confesarvos de que nunca vira a Lage tan nervioso, a súa cara amosaba unha tremenda expresión de asombro. Mentres camiñaba facendo xestos de sorpresa e confusión soaba a música do PSdeG-PSOE, despois cantaron unhas pandereteiras e o homenaxeado rematou dándonos unhas palabras nas que a frase máis repetida era “… e que non sei que dicir”. Para rematar Yaiza foi a encargada de entregarlle un xarrón de recordo e como agasalle de todos e todas os asistentes.

De Lage eu podería dicir moitas cousa, porque levamos vividas moitas andanzas, tanto políticas como persoais. Eu sempre me lembro daquel rapaz de catorce anos que coñecín unha tarde en Noia durante unha xuntanza das Xuventudes Socialistas do Barbanza e que me sorprendeu polas súas ideas tan claras e polo seu afán que poñía na súa defensa. Lage, desde logo non é perfecto –como calquera de nós-, pero é unha boa persoa, un bo político e un mellor amigo, e sobre todo ten moi claro que é e de onde vén. José Manuel para min, ademais dun compañeiro de partido é máis que un amigo, é o meu irmán pequeno.

Benvidos á rede

Quero darlle a benvida a tres novas bitácoras que se unen á Rede Galega de Blogs Socialistas. Os tres son da provincia de Ourense e son tres persoas xóvenes: Lalo Gómez Rosales, Antía García e Jonathan da Silva.

Pois só dicirlle que moito ánimo e moita sorte.