A censura da Cadena SER

Fai uns día Daniel Anido, Director da Cadena SER, e Rodolfo Irago, Director de informativos da mesma cadea, recibiron o premio José Couso á liberdade de prensa. Este premio vén dado pola condena dun xuíz de Madrid a penas de prisión e inhabilitación para o exercicio da profesión xornalística por revelación de segredos tras facer pública unha lista de afiliacións irregulares ao PP de Madrid.

A Cadena SER empezou desde ese día unha campaña de apoios aos dous xornalistas, nas que unha infinidade de persoeiros público e privados se puxeron do lado da liberdade de prensa, e polo tanto de Anido e Irago, xa que ambos a simbolizaban nese intre.

Non fai moitos días, creo lembrar que o pasado martes día 11, o recén premiado Daniel Anido inicio una Cadena que dirixe unha campaña de persecución e censura contra toda persoa que queira manifestar unha opinión sobre Paco González, un compañeiro de profesión (Director do Carrusel Deportivo durante 18 anos) e de emisora.

Segundo as informaciónns aparecidas, ambos mantiveron unha forte discusión por non coincidir nunha serie de criterios na programación da Cadena SER de cara ao vindeiro mundial, discusión que rematou en insultos e coa apertura de expediente disciplinario e suspensión de emprego e soldo contra Paco González. Desde ese momento houbo unha orde de Anido (secundada polo xefe de Deportes José Ramón de la Morena) para que ninguén en antena citase ao compañeiro expedientado. Pola súa parte nas redes sociais, unha vez se deu a coñecer o acontecido con Paco González empezou a medrar a onda de apoio e solidaridade co xornalista, organizándose grupos de apoio en Facebook, Tuenti, comentarios en Twitter e ata webs que piden a súa volta.

Pero o peor de todo esto é a censura imposta nesta cadea de radio, que ata o de agora enarbolaba a bandeira da liberdade de expresión e da imparcialidade. Os compañeiros de Paco González no Carrusel celebrado o mércores non podían falar so seu antiguo xefe, e a emisora decidiu censurar e prohibir calquera comentario dos ointes (mediante chamadas, mensaxes, foros, etc) que se referisen a Paco González. A censura da Cadena SER e de Daniel Anido chegou a cortar no podcast entrevistas (como a de Gerard Piqué) porque facían unha mención ao xornalista.

En conclusión, que a actitude amosada polos directivos da Cadena SER é realmente vergonzosa e totalmente repudiable, e máis a censura aplicada por Daniel Anido, un xornalista do cal se descoñecen os seus méritos profesionais, pero que como xefe non deixa de ser un mero inquisidor.

Eu, que son ointe habitual da Cadena SER desde fai moitos anos, teño que manifestar a miña decepción e dor, especialmente polo camiño que está a tomar esta empresa que deixa de atender aos seus ointes, de facerlles caso, só para ver cumplidos os egos dos seus mediocres directivos, os cales prefiren poñer unha venda nos ollos.

Un ejemplo é que agora mesmo o Grupo de apoio a Paco González en Facebook ten 88570 seguidores (desde o pasado mércores), máis do doble que o de Carrusel, El Larguero ou a propia Cadena SER. E a cousa na rede segue medrando.

Eu quero rematar dicindo, ánimo Paco, e viva a Liberdade de Expresión.

AM

Xustiza inxusta

Un antigo compañeiro de traballo dicía nunha ocasión que a “Xustiza está feita só para os ricos”; e nos últimos tempos semella que a Xustiza en España xa non é que teña unha venda nos ollos, é que perdeu a cabeza.

Canto máis escoito o que está a acontecer con Garzón, e xa teño dito neste blog nunha ocasión que o superxuíz non é santo da miña deboción, máis medra en min a desconfianza sobre a Xustiza. Aínda que verdadeiro problema son as persoas que aplican ese conxunto de reglas e normas; persoas que na maioría dos casos pensan que están por riba do ben e do mal e que ate se cren deuses. Eu teño coñecido poucos xuices, pero os poucos aos que tratei sempre che miraban e trataban cun halo de superioridade.

Aínda que me estou liando un pouco, o que quero decir é que se a Baltasar Garzón compañeiros seus de profesión se atreven a facerlle o que podemos observar case a diario. Que non lle facerán a un cidadán “normal” da rúa que carece do apoio mediático e social de Garzón. Acaso as leis a aplicar non son as mesmas sempre? Como poden chegar a interpretar de maneira tan distinta a legislación o xuiz Varela e o xuiz Garzón?

Non o entendo, de verdade!! E dame medo a situación que estamos a vivir en España, onde se aprecia claramente que a Xustiza deu paso a unha loita (política) de poder dentro da xudicatura, e sen dúbida Garzón é a peza máis suculente para os xuices máis próximos á dereita (de Falange e de Manos Limpias).

Saltando de tema, tampouco entende como o poder xudicial se pode intentar imponer á vontade e á decisión manifestada no Parlament de Catalunya, no Congreso dos Deputados e Deputadas e ao pobo catalán. Como pode ser que uns xuices do Tribunal Constitucional sexan quenes de (intentar) modificar o Estatut aprobado lexitimamente.

Para min está claro que a Xustiza dos xuices perdeu valor e credibilidade, e non só é cega, senón que tamén, por desgraza, é inxusta en moitos casos, e consiguiu alonxarse da cidadanía.

AM